Outra praia en Lagos

Ola raparig@s!

Hoxe tocou visita a outra praia desta zona. Creo que se chama "Iloshi" ou algo semellante. O caso é que para ir a esta praia había que levantarse cedo e comprar comida. En teoría na praia agardábanos unha casiña con grella, piscina e outras diversións. Así que todos en pé ás 8:30 da mañá dun domingo, veña a comprar comida e cara ás 10:30 no embarcadoiro.

Á outra praia á que fun algunha vez por aquí, Tarkwa, chégase tras uns quince minutos de barquiña. Nesta tardamos tranquilamente corenta e cinco minutiños. Vas rodeando o porto de Lagos, vas vendo unhas cantas vilas mariñeiras que recordan a Ganvié (en Benín) e ves o maior cemiterio de barcos abandonados que vin en ningures. Por comezar por algo, comezamos por amosa-la vila mariñeira:

E como o importante é a praia, pois imos a ela. Tralo noso paseo de barquiña chegamos á casiña, con piscina incluída.

A praia estaba ben, só que, claro está, é nixeriá e está chea de merda. Aquí teñen o puto costume de tirar todo o lixo ó chan, co cal o mar o acaba devolvendo ás praias. Ademais non reciclan nada de nada. Por favor, os que poidades reciclade, que doe moito tirar un cartón ou un papel co resto da merda!

Tras unhas horiñas de piscina, comida e sesta tocaba volver. Volvendo cara o porto de Lagos vas vendo tódolos barcos, petroleiros sobre todo, que teñen por aí tirados, deixados á súa sorte. O mellor é que aínda hai xente vivindo neles...

Non todo ían ser barcos, tamén hai bastantes vilas no camiño á praia.

E logo tocou o susto da tarde. Resulta que as embarcacións pequenas a motor non poden navegar a partires das 18:00 horas, e como eran as 18:10 e a patrulleira da policía viu que eramos brancos aí nos pararon para querer sacar cartos. Por sorte, pasou outra barquiña preto e tiveron que parala, posto que xa nos pararan a nós. Como os nixeriáns son uns artistas, aí chega o condutor da outra branca e pregunta, como se a cousa non fose con el: "Que ocorre?" "Algunha emerxencia?" "Hai que levar a alguén ó hospital". Consecuencia, os policías preferiron meterse con el.

Aínda así, deu tempo a que nos quedasemos sen combustible e nos tivesen que remolcar ata o peirao, dende onde podiamos ver algunhas vistas fermosas de Lagos. En particular encántame a seguinte, 20 millóns de habitantes por aquí, a maioría mal vivindo ou vivindo en barcos abandonados e hai xente con pasta abonda para mercar ese iate particular para usalo unha ou dúas veces ó ano...viva o puto mundo capitalista!

Por hoxe xa abondou, que a discusión coa policía deixoume fino. Vou ver algo de fútbol. Saúdos!