Festansa na piscina

Como nos aburrimos un pouco por estes lares, había que buscar algo co que entreternos, por exemplo, un venres pola noite. Xa que temos unha pisciniña xeitosa e ganas de liala parda, pois nada, decidimos facer unha festiña na nosa piscina un venres pola noite.

Nesto apareceu o problema. Digamos que a piscina pode usarse en xeral. Un 10% das veces estará limpa como o estaría unha de Galiza, auga clara, dende un lado da piscina ve-lo fondo do outro. Un 65% das veces está limpa pero sucia.m Máis ben turbia. Vamos, que custa bastante máis ve-lo fondo, si se ve. E logo te-lo 20% do tempo que a piscina está feita unha merda, verde, fangosa. Por sorte son poucas veces, só que cada vez que se pon verde dura, a lo menos, unha semana pola paciencia coa que toman a limpeza.

Pois ben, se a festa a faciamos un venres, ata o xoves a piscina estivo verde. Logo limpárona un pouco e xa quedou espectacular para a festa.

Total, trala compra e preparación da comida, tortilliñas e paella incluída, xa estabamos listos para comezar.

Tamén tiñamos, entre as que mercamos e xa tiñamos, unha manchea de bebidas, entre as que, como en calquera festa que se precie, estaban o Licor Café e a Crema de Oruxo cortesía de Tito e o Bar Brasil (en Vigo). Anticipo que foron un exitazo en Nixeria, xa houbo quen me propuxo negocio traendo caixas de crema...

Tivemos ó gran Stevie, o noso chófer, de pincha. A verdade é que a súa axuda foi importante, máis que nada porque conseguiu os altofalantes sen os que non habería música.

E logo, agardar a que a xente chegue para pasalo ben. Aínda xuntamos a nixeriáns, chilenos, ghaneses, franceses,...

Unha vez xa se rematou coa botella de licor café, tocou comezar a desfrutar dunha das vantaxes de estar en Lagos, que é que podes estar nunha noite de abril tomando comodamente unha cervexa na túa piscina a uns 30º.

Logo só quedaba o remate da festa. E vaia remate! Resulta que se os nixeriáns, na súa inmensa maioría, son un tanto cochos, pois teñen un contedor de lixo ó lado e a tira-las cousas ó chan coma se nada, borrachos digamos que desmadran un pouco. Eles e todo o mundo. A xente comeza a tirarse á piscina, o chan móllase, a xente esvara...Resultado: a moza de Stevie coa cella aberta por unha caída e unha rapaza que non rompeu o van de milagre, pois ía ó cabalo dun mozo que esbarou e caeu de costas, co seu peso enriba do van. Outros adicábanse a lanzarse de cabeza á piscina onde a auga só cobre polo van, pero en fin, a deus grazas non pasou nada e a festansa foi un éxito.

Áínda así, creo que ha pasar tempo ata a celebración da seguinte...